Historia szkoły

HISTORIA SZKOŁY

Po odzyskaniu niepodległości w 1918 roku państwo polskie miało bardzo niski poziom szkolnictwa podstawowego. W lutym 1919 roku wydano więc dekret o obowiązku szkolnym. Był to pierwszy akt prawny dotyczący kształcenia dzieci w II Rzeczypospolitej.  Dekret ten wprowadzał powszechny obowiązek szkolny dla dzieci w wieku od siedmiu do czternastu lat. Kształcenie miało trwać siedem lat, ale dzieci nie były zobowiązane do ukończenia wszystkich klas.

            To na ten okres datuje się pierwsze wzmianki o utworzeniu w Niedźwicach szkoły powszechnej. Ówczesny członek i skarbnik Dozoru Szkolnego w Koprzywnicy, aptekarz Władysław Wieczorek wniósł  na zebraniu Nadzoru projekt zainicjowany przez kilku gospodarzy z Niedźwic, by otworzyć tu jednoklasową szkołę powszechną. Wybrano delegację z wioski, która udała się do Inspektora Szkolnego w Sandomierzu z prośbą o mianowanie nauczyciela. Inspektor przychylnie odniósł się do prośby i powołał na to stanowisko pannę Majównę. Pierwsza siedziba szkoły była w mieszkaniu wdowy. Naukę w dwóch oddziałach rozpoczęło dwadzieścioro dzieci. Oddział drugi stanowiły dzieci, które umiały cokolwiek czytać i pisać. Z powodu braku książek i przyborów szkolnych oddział pierwszy uczył się tylko bajek, gimnastyki i śpiewu. W następnych latach szkoła mieściła się kolejno w domach: Julianny Ziomkowskiej, Marianny Pyszczek, Adama Marca i państwa Brzozowskich.    

Od 1945 roku siedmioklasowa szkoła, licząca 246 uczniów mieściła się w budynku podworskim i w zależności od sytuacji politycznej nauka odbywała się z przerwami. Po utworzeniu rządu ludowego właściciel majątku opuścił dworek, a budynek na wniosek radnych przeznaczony został na szkołę.

Jednak warunki, w jakich uczyły się dzieci i młodzież były bardzo trudne. Stary, zniszczony dworek, pozbawiony był podstawowego wyposażenia. Nie było w nim bieżącej wody, sanitariatów i centralnego ogrzewania. Zwiększająca się liczba uczniów spowodowała, że w latach osiemdziesiątych przeniesiono zerówkę, nauczanie początkowe i biblioteką do tzw. agronomówki. Wobec zaistniałej sytuacji z inicjatywy dyrektora szkoły, Komitetu Rodzicielskiego i rodziców podjęto decyzję o powstaniu nowej szkoły. Po załatwieniu formalności jesienią  1992 roku rozpoczęto budowę  placówki.

Wybudowanie szkoły kosztowało 4 miliardy 300 milionów starych złotych i sfinansowano je z funduszy gminnych oraz Kuratorium Oświaty. Duży wkład wniosły również KiZPS ,,Siarkopol”, Cementownia ,,Ożarów”, Fabryka Firanek ,,Wisan”, związki zawodowe Huty Szkła w Sandomierzu oraz Społeczny Komitet Budowy Szkoły. Budowę wspierał również sołtys i radny z Niedźwic.  Wykonawcą robót była firma PKZ ,,Wawel” z Krakowa.

            Po niespełna trzech latach, 2 września 1995 roku nastąpiło uroczyste otwarcie nowego obiektu szkolnego.

            Ponieważ plany zakładały funkcjonowanie całego kompleksy szkolnego, rok po oddaniu do użytku nowego budynku szkoły rozpoczęły się prace przy budowie sali gimnastycznej. Inwestycję sfinansowały Urząd Gminy, Kuratorium Oświaty, Urząd Wojewódzki w Tarnobrzegu oraz Urząd Kultury Fizycznej i Turystyki w Warszawie. Budowa sali trwała dwa lata i siedem miesięcy. Ma ona pełne zaplecze socjalne – natryski, sanitariaty, szatnie i magazyny. Została też wyposażona w sprzęt sportowy. Uroczyste otwarcie i poświęcenie sali gimnastycznej odbyło się 30 stycznia 1999 roku .

            Kolejną dużą inwestycją była budowa i otwarcie 1 czerwca 2009 boiska wielofunkcyjnego.  Boisko służy do gry w piłkę nożną i ręczną, koszykówkę i siatkówkę. Obiekt jest ogrodzony i oświetlony.

Otwarcie boiska wielofunkcyjnego

1 czerwca 2009 roku nastąpiło otwarcie i oddanie do użytku bardzo ważnego obiektu- boiska wielofunkcyjnego.

Ta uroczystość odbyła się z udziałem wielu ważnych gości:

• Wicepremiera RP – Przemysława Gosiewskiego;
• Posła RP – Zbigniewa Pacelta;
• Posła RP –Marka Kwitka, którego reprezentowała przedstawicielka biura poselskiego;
• Kierownika Oddziału zamiejscowego Kuratorium Oświaty – Małgorzaty Lipy;
• Prezesa  Pilkington Automotive Poland – Ryszarda Jani
• Dyrektora banku w Koprzywnicy – Krzysztofa Kaczmarczyka;
• Burmistrza Miasta i Gminy Koprzywnica – Marka Jońcy;
• Proboszcza parafii pod wezwaniem św. Floriana – Jerzego Burka;
• Proboszcza parafii pod wezwaniem Matki Bożej Różańcowej – Marka Dzióby;
• Przewodniczącego Rady Miejskiej w Koprzywnicy – Stanisława Pawlika;
• Radnych powiatowych: Zdzisława Nasternaka, Zdzisława Cukierskiego i Henryka Napieracza;
• Dyrektorów okolicznych szkół
• Rodziców i okolicznych mieszkańców.

Uroczystość rozpoczęto od symbolicznego przecięcia wstęgi i poświęcenia boiska, a następnie odbyła się część artystyczna w wykonaniu dzieci i młodzieży szkolnej.